سوء تغذیه می‌تواند منجر به کم خونی و کاهش وزن شود. سوء تغذیه در کودکان نیز می‌تواند کندی در رشد وکوتاهی قد را ایجاد کند.
در ۱۵–۲۰٪ از موارد فعال، عفونت به خارج از اندام‌های تنفسی گسترش می‌یابد که باعث بروز انواع دیگر سل می‌شود.[۱۳] به سلی که خارج از اندام‌های تنفسی رخ می‌دهد، «سل خارج ریوی» گفته می‌شود.
دانه‌های خاصی مانند جو، می‌توانند در طول رشد و فرایند با گندم آلوده شوند. ضمنا جو خالص برای بسیاری از افراد مبتلا به بیماری سلیاک مضر نیست. در ایالات متحده، پزشکان به طور کلی توصیه‌می‌کنند که از جو جلوگیری شود، مگر اینکه به طور خاص برچسب بدون گلوتن داشته‌باشند.
عفونت‌های ویروسی یا استرس‌های شدید عاطفی ایجاد‌شده یا برای اولین بار فعال می‌شود.
● برخی از افرادی که به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مبتلا می‌شوند - باکتری عامل سل - علائم خاصی را تجربه نمی‌کنند.
ژنتیک نقش بسیار بارز و مهمی در ابتلا به بیماری دارد. علاوه بر ژنتیک محققان عوامل محیطی از قبیل تماس با نور خورشید و آلودگی‌های میکروبی را هم در ایجاد بیمار لوپوس دخیل دانسته اند. علائم پروانه ای شکل را جدی بگیرید!
یکی از اعضای خانواده بیماری سلیاک یا درماتیت هرپتی فرم داشته‌باشد.
غذاهای بدون گلوتن
این مواد حاوی باکتری زنده هستند و می‌توانند عفونت را پخش کنند. درمان با آنتی بیوتیک‌های مناسب، باکتری‌ها را می‌کشد و امکان بهبودی را فراهم می‌کند. هنگامی که بیماری درمان شد، مناطق آسیب‌دیده توسط بافت‌های همبند جای زخم، جایگزین می‌شوند.[۵۰] تشخیص[ویرایش]
سلیاک یک بیماری ژنتیکی است و یک حساسیت و یا سرطان نیست. این بیماری معمولا می‌تواند در سال‌های زیادی همراه شما باشد و با مصرف گلوتن هیزم به این آتش اضافه کنید اما در حساسیت اگر شما نتوانید ماده‌ای را تحمل کنید، سریعا علائم آن را می‌بینید.
○ انجام ورزش منظم، در صورت امکان، برای ارتقای سلامت سیستم ایمنی.
دردهای دوران پریودی همراه با گرفتگی عضلات تحتانی شکم خودنمایی کرده و به‌صورت ...
[۴۴] در سال ۲۰۰۷، حدود ۱۳٫۷ میلیون مورد مزمن فعال وجود داشت.[۵] در سال ۲۰۱۰، ۸٫۸ میلیون مبتلا به بیماری سل مورد جدید سل و ۱٫۴۵ میلیون مرگ و میر شناسایی شد که بیشتر این‌ها در کشورهای در حال توسعه اتفاق می‌افتد.[۶] از این ۱٫۴۵ میلیون مرگ و میر در حدود ۰٫۳۵ میلیون نفر در افراد آلوده به اچ‌آی‌وی رخ داد.[۸۵]
اگر بیماری سلیاک در شما تشخیص داده‌شود، باید از خوردن تمام مواد غذایی حاوی گلوتن اجتناب کنید. از پزشک خود بخواهید که شما را به متخصص تغذیه ارجاع دهد تا بتوانید برنامه‌ی رژیم غذایی سالم بدون گلوتن داشته‌باشید زیرا مهم است که ویتامین‌ها، مواد مغذی، فیبر و کلسیم را در رژیم غذایی خود به مقدار کافی دریافت‌کنید.